Zamieszczone są tutaj różne zadania z podstaw elektotechniki. Dla wkraczających w dziedzinę elektrotechniki przydatne mogą być zadania z zastosowaniem równań Kirchhoffa, wyliczanie rezystancji i impedancji zastępczej obwodu. Dodatkowo znaleźć tutaj można skrypt z podstaw teorii elektrotechniki oraz skrypt z miernictwa elektrycznego. Znaleźć można także wyprowadznie i przykłady metody węzłowej, metody oczkowej i metody superpozycji. Znaleźć można też zadania z stanami nieustalonymi kondensatora i stanami nieustalonymi cewki. Wyznaczanie mocy maksymalnej odbiornika. Jak ktoś nie wie skąd się bierze częstotliwość rezonansowa RLC to jest tutaj również jej wyprowadzenie. Wersja anglojęzyczna: Electrical engineering Podstawy elektrotechniki Podstawowe informacje teoretyczne dotyczące elektrotechniki. Elektrotechnika jest nauką ścisłą zajmującą się praktycznym zastosowaniem zjawisk fizycznych związanych z odddziaływaniami elektromagnetycznymi. Jak każda nauka ścisła elektrotechnika bazuje na fizyce i matematyce. Podstawy elektrotechniki – teoria Podstawy elektrotechniki i miernictwo elektryczne skrypty Zbiór podstawowych wzorów z elektrotechniki takich jak wartość skuteczna, wartość średnia, wartość średnia za półokres. Wyprowadzenie wzorów na napięcie cewki i prąd kondensatora. Podstawy elektrotechniki – wzory skrypt 1 Zbiór notatek z podstaw elektrotechniki, w skrypcie są podstawowe wzory wykorzystywane w obliczeniach dla prądu przemiennego, wzór na impednację, reaktancję indukcyjną i pojemnościową, przebiegi prądu sinusoidalnego na elemetach biernych jakimi są cewka, kondensator i rezystor. Wzory na moc czynną, bierną i pozorną. Zamieszczone są też podstawowe informacje dotyczące silnika obcowzbudnego i szeregowego prądu stałego oraz silnika asynchronicznego trójfazowego. Warto się zapoznać z tą pigułką wiedzy. Podstawy elektrotechniki – wzory skrypt 2 Notaki wyjaśniające czym jest błąd względny i bezwzględny pomiaru. Rodzaje analogowych ustrojów pomiarowych. Podstawy miernictwa elektrycznego Skrypt z notatkami zawierającymi opisy pomiarów wielkości nieelektrycznych takich jak: temperatura, masa, siła, ciśnienie, przyśpieszenie. Większość dzisiejszych przetworników pomiarowych zamienia daną wielkość na sygnał elektryczny. Zebrane tu notatki opisują zasady działania najważniejszych przetworników. Pomiary wielkości nieelektrycznych Rezystancja – zadania Rozwiązane zadania i przykłady w których wyznaczana jest rezystancja dla różnie skonstruowanych obwodów elektrycznych. Znajomość rezystancji obwodu „widzianej” z wybranych do analizy zacisków jest bardzo przydatna przy analizie obwodów elektrycznych. Najczęściej wyznaczamy rezystancję zastępczą w celu obliczenia prądu jaki pobierany jest z źródła zasilania. W rozwiązanych zadaniach często wykorzystywana jest relacja pomiędzy rezystancją a konduktancją R=1/G → G=1/R. Najczęściej spotykamy się z szeregowym lub równoległym łączeniem rezystorów, w zamieszczonych rozwiązaniach zadań znaleźć można przykłady obwodów elektrycznych w których nie będzie się dało skorzystać z relacji na szeregowe i równoległe łączenie rezystancji. Rezystancja – zadania Impedancja – zadania Analizując obwody prądu przemiennego spotykamy się impedancją Z. Impedancja jest wielkością wektorową. Impedancja posiada trzy składowe: • rezystancję R [Ω] • reaktancję indukcyjną XL=ω·L [Ω] • reaktancję pojemnościową XC=1/(ω·C) [Ω] Wektor impedancji zapisywany jest z zastosowaniem liczb zespolonych: Z=R+j·XL-j·XC Z=R+j·ω·L>-j·1/(ω·C) Wartość wektora impedancji jest dana wzorem: Z=(R2+(XL-XC)2)1/2 Z=(R2+(ω·L-1/(ω·C))2)1/2 A po wykonaniu odejmnowania pomiędzy reaktancją indukcyjną XL i reaktancją pojemnościową XC Z=(R2+X2)1/2 gdzie • ω=2·π·f – pulsacja(częstość kołowa) [rad/s] • L – indukcyjność [H] • C – pojemność elektryczna [F=A·s/V] • j – jednostka urojona → j2=-1 Impedancja – zadania Twierdzenie Nortona Twierdzenie Nortona jest jedną z podstawowych zasad stosowanych w rozwiązywaniu obwodów elektrycznych zarówno prądu stałego jak/i zmiennego. Twierdzenie Nortona pozwala na przedstawienie obwodu elektrycznego „widzianego” z jego dowolnych dwóch zacisków za pomocą prądu źródłowego Nortona Inort i rezystancji Nortona Rnort. Prąd źródłowy Nortona Inort i rezystancja Nortona Rnort połączone są równolegle z zaciskami obwodu dla których były wyznaczane. Twierdzenie Nortona to pozwala na „zwinięcie” części obwodu lub innymi słowy potraktowaniu go jak przysłowiową czarną skrzynkę, która reprezentowana będzie poprzez równoważne źródło prądu Inort i równoważną rezystancję Rnort. Twierdzenie Nortona – zadania Twierdzenie Thevenia Twierdzenie Thevenina jest jedną z podstawowych zasad stosowanych w rozwiązywaniu obwodów elektrycznych zarówno prądu stałego jak/i zmiennego. Twierdzenie Thevenina pozwala na przedstawienie obwodu elektrycznego „widzianego” z jego dowolnych dwóch zacisków za pomocą napięcia źródłowego Thevenina Vth i rezystancji Thevenina Rth. Napięcie źródłowe Thevenina Vth i rezystancja Thevenina Rth połączone są szeregowo z zaciskami obwodu dla których były wyznaczane. Twierdzenie to pozwala na „zwinięcie” części obwodu lub innymi słowy potraktowaniu go jak przysłowiową czarną skrzynkę. Twierdzenie Thevenina – zadania Prawa Kirchhoffa przykłady Prawa Kirchhoffa dla obwodów elektrycznych są jednymi z najbardziej fundamentalnych w elektrotechnice. Pierwsze prawo Kirchhoffa wywodzi się z znanej nam z fizyki zasady zachowania ładunku elektrycznego. Drugie prawo Kirchhoffa wywodzi się z najbardziej fundamentalnej zasady w fizyce, czyli z zasady zachowania energii. Liczba równań Kirchhoffa potrzebnych do rozwiązania obwodu elektrycznego wyrażona jest według poniższych reguł: Dla prądowego prawa Kirchhoffa liczba równań jest równa liczbie „n” węzłów minus jeden IK. → (n-1) Dla napięciowego prawa Kirchhoffa liczba równań jest równa liczbie „m” gałęzi w obwodzie minus liczba równań dla pierwszego prawa Kirchhoffa IIK. → m-(n-1) Prawa Kirchhoffa w obwodach elektrycznych – zadania Metoda superpozycji – rozwiązane zadania Metoda superpozycji jest jednym z podstawowych sposobów rozwiązywania obwodów elektrycznych. Metoda superpozycji polega na przeanalizowaniu obwodu pod względem pojedynczych wymuszeń. Wymuszenia z jakimi spotykamy się w obwodach elektrycznych to źródła prądu lub źródła napięcia. Ogólnie podczas analizy obwodu dla każdego wymuszenia powstanie „nowy” podobwód, w którym będzie działało tylko interesujące nas wymuszenie. Dla dwóch wymuszeń powstaną dwa podobwody, dla trzech wymuszeń powstaną trzy podobwody. Prądy/napięcia w obwodzie głównym są sumą prądów/napięć składowych otrzymanych w poszczególnych podobwodach. Prądy/napięcia w poszczególnych podobwodach oznaczamy jako pochodzące od danego wymuszenia. Zasada postępowania w metodzie superpozycji jest następująca: • pomijane źródła napięcia zostają zwarte • pomijane źródła prądu zostają rozwarte Metoda superpozycji – zadania Metoda węzłowa wyprowadzenie i przykłady Metodę węzłową często stosuje się podczas obliczeń obwodów elektrycznych. Nie wiem czy ktoś z was się kiedyś zastanawiał skąd się wzięła metoda potencjałów węzłowych. Podstawą metody jest założenie, że potencjał jednego z węzłów obwodu jest równy 0[V]. Symbolicznie wybrany węzeł z potencjałem równym 0[V] uziemiamy. Jak wszyscy wiemy napięcie elektryczne jest różnicą potencjałów, czyli Uab=Va-Vb. Przyjęcie wartości potencjału jednego z węzłów za 0[V] nie wpłynie na poprawność końcowego wyniku obliczeń. Metoda węzłowa opiera się na pierwszym prawie Kirchhoffa dla obwodów elektrycznych. Zasadą metody węzłowej jest również fakt że podczas jest stosowania musimy przekształcić źródła napięcia występujące w obwodzie do postaci źródeł prądu. Metoda węzłowa – rozwiązane zadania Metoda oczkowa wyprowadzenie i przykłady Metoda oczkowa jest alternatywną metodą dla metody potencjałów węzłowych. W metodzie prądów oczkowych do każdego oczka w obwodzie elektrycznym przypisujemy prąd oczkowy. Z reguły zakładamy obieg prądów oczkowych jako zgodny z ruchem wskazówek zegara. Prądy gałęziowe gałęzi, które są częścią dwóch oczek, są równe różnicy prądów oczkowych. W metodzie prądów oczkowych zapisujemy równania w których suma napięć źródłowych jest równa sumie napięć wywołanych przez prądy oczkowe. w metodzie oczkowej sumujemy źródła napięcia. Jeżeli w analizowanym obwodzie elektrycznym występują źródła prądu, to muszą zostać transformowane do postaci źródeł napięcia. Metoda oczkowa – rozwiązane zadania Pojemność kondensatorów – zadania Pojemność elektryczna C jest definiowana jako stosunek ładunku Q zebranego na okładkach kondensatora do napięcia U pomiędzy okładkami kondensatora. C=Q/U Jednostką pojemności elektrycznej jest jeden Farad [F]. Farad jest jednostką pochodną układu jednostek SI. Farad jest również jednostką bardzo dużą, dlatego w praktyce najczęściej posługujemy się jej podwielokrotnościami jak: milifarad [mF], mikrofarad [μF], nanofard [nF] lub pikofarad [pF]. • 1[mF]=1·10-3[F] • 1[μF]=1·10-6[F] • 1[nF]=1·10-9[F] • 1[pF]=1·10-12[F] Duża wartość jednostki pojemności elektrycznej Farad → 1[F] związana jest dużą wartością jednostki ładunku elektrycznego jaką jest Kulomb → 1[C]. Kulomb związany jest z ładunkiem elementarnym 1e równaniem 1e=1,6·10-19C. Elementarny ładunek elektryczny jest do ładunek elektryczny jakim obdarzony jest elektron (-1e) lub proton (+1e). Jednostkę pojemności elektrycznej C, jak również każdą inną jednostkę pochodną układu SI można przedstawić za pomocą jednostek podstawowych. [F]=[C/V]=[A·s/(N·m/A·s)]=[(A·s)2/(kg·(m2/s)·m]=[(A2·s3)/(kg·m3)] Jak widać powyżej Farad przedstawiony za pomocą jednostek podstawowych SI jest dość rozbudowanym ułamkiem. Pojemność kondensatorów – zadania Stany nieustalone W dotychczas rozważanych obwodach elektrycznych prądu stałego i zmiennego zawsze zakładaliśmy, że znajdują się one w stanie ustalonym. Charakterystyczną cechą stanu ustalonego jest to, że odpowiedź układu ma taki sam charakter jak jego wymuszenie. W przypadku obwodów prądu stałego wielkości w nim występujące zależą od czasu t. W rzeczywistości obwód elektryczny nim znajdzie się w stanie ustalonym najpierw znajduje się w stanie nieustalonym. Stan nieustalony inaczej nazywamy stanem przejściowym lub stanem przemijającym. Zwrócić należy uwagę na fakt iż w obwodach elektrycznych występują elementy posiadające możliwość gromadzenia energii. Elementami takimi są: • cewka L → posiada możliwość gromadzenia energii w polu magnetycznym → WL=(1/2)·L·i2 • kondensator C → posiada możliwość gromadzenia energii w polu elektrycznym → WC=(1/2)·C·u2 Zarówno cewka jak i kondensator mogą posiadać niezerową energię przed włączeniem do obwodu elektrycznego. Analizując obwody elektryczne w stanach nieustalonych posługujemy się prawami komutacji. • Pierwsze prawo komutacji – Prąd przepływający przez indukcyjność nie może zmienić się skokowo i w chwili tuż czasu t(0-) przed komutacją ma taką samą wartość jak w chwili czasu t(0+) tuż po komutacji. • Drugie prawo komutacji – Napięcie w obwodzie na kondensatorze C nie może zmienić się skokowo i w chwili czasu t(0-) tuż przed komutacją ma taką samą wartość jak w chwili czasu t(0+) tuż po komutacji. Obwody elektryczne – stany nieustalone Filtry pasywne Filtry pasywne są jednymi z podstawowymi układów stosowanych w obwodach elektrycznych. Jak sama nazwa wskazuje skonstruowane są one w oparciu o elementy bierne(pasywne) takie rezystor R, kondensator C i cewka L. Impedancje wymienionych elementów zależą od częstotliwości, w przypadku rezystancji jej znacząca zależność od częstotliwości przejawia się dla bardzo dużych częstotliwości. Zależność rezystancji od częstotliwości związane jest z zjawiskiem wypierania prądu (zjawisko naskórkowości → eng. skin effect). Z powodu zjawiska naskórkowości zmniejsza się przekrój czynny przewodnika co związane jest z przepływem prądu po części przekroju bliższej zewnętrznej części przewodnika. Każdy filtr posiada charakterystykę przenoszenia, która przedstawia jak stosunek sygnału wyjściowego do wejściowego w funkcji częstotliwości. Dla każdego filtru określona jest wartość jego częstotliwości granicznej fg. Częstotliwość graniczna równa jest częstotliwości dla której tłumienie filtra jest większe niż 3[dB]. W praktyce filtry mają bardzo szerokie zastosowanie stosowane są układach zasilających, układach pomiarowych oraz wielu innych. W przypadku układów pomiarowych filtry stosujemy w celu odcięcia nieinteresujących nas częstotliwości. Wyobrazić można sobie tutaj układ dokonujący przetwarzający dźwięk w zakresie pasma słyszalności przez człowieka. Zakres częstotliwości słyszalności człowieka to 16[Hz] do 20[kHz]. Częstotliwości poza granicą pasma można odfiltrować z widma sygnału, ponieważ poprzez zjawisko aliasingu mogą zakłócić sygnał mierzony. Filtry pasywne Moc w obwodach prądu zmiennego W obwodach prądu zmiennego rozróżniamy trzy rodzaje mocy: • moc pozorna S[V·A] • moc czynna P[W] • moc bierna Q[var] Moc pozorna S jest sumą geometryczną mocy czynnej P i mocy biernej Q. Moc czynna jest mocą, która może zostać przekształcona na pracę mechaniczną lub ciepło. Moc bierna związana jest z przemianami energetycznymi w elementach reaktancyjnych. Moc bierna Q nie może zostać przekształcona na pracę użyteczną lub ciepło. Podczas obliczeń mocy w obwodach prądu zmiennego wykorzystywane są liczby zespolone. Składowe mocy przestawiane są za pomocą wektorów, które tworzą trójkąt mocy. W liniach przesyłowych energii elektrycznej minimalizuje się ilość przesyłanej poprzez nie energii biernej, ponieważ powoduje ona wzrost prądu a co za tym idzie zwiększają się straty na rezystancji linii przesyłowych ΔP=I2·Rp. Wspomniane straty zależą od prądu w relacji kwadratowej. Wspomniany mechanizm strat tłumaczy również dlaczego energię elektryczną przesyła się za pomocą wysokich napięć. Producenci energii elektrycznej narzucają użytkownikom energii elektrycznej ilość mocy biernej jaka może być pobierana z sieci zasilającej. Próg ten wyznaczony jest poprzez minimalny wymagany cosφ dla podstawowej harmonicznej. Moc bierna może zostać wytworzona poprzez użytkowania energii elektrycznej lokalnie, jednak musi ona zostać skompensowana. Moc w obwodach elektrycznych prądu zmiennego Moc maksymalna na odbiorniku Wyprowadzenie wzoru na moc maksymalną odbiornika w obwodzie elektrycznym. Zależność na moc maksymalną jest uzyskana z zastosowaniem praw Kirchhoffa, prawa Ohma, wyrażenia na moc prądu stałego. Wyrażenie na moc maksymalną jest wyznaczone poprzez obliczenie pierwszej pochodnej mocy odbiornika zapisanej w funkcji rezystancji odbiornika. Moc maksymalna wydzielona na odbiorniku Metody przetwarzania A/C Zbiór notatek opisujący zasady działania najważniejszych metod przetwarzania analogowo-cyfrowego. Skrypt z metodami przetwarzania A/C Rezonans w obwodach RLC W obwodach elektrycznych rozróżniamy dwa rodzaje rezonansu: • rezonans napięć – występuje w obwodzie szeregowym RLC • rezonans prądów – występuje w obwodzie równoległym RLC Rezonans znajduje szerokie zastosowanie w praktyce. Przykładem codziennego zastosowania rezonansu jest odbiornik radiowy. Zjawisko rezonansu związane jest z drganiami wymuszonymi, mogą to być zarówno drgania elektryczne jak/i drgania mechaniczne. W elektrotechnice rezonans może być zarówno zjawiskiem pożądanym jak/i niepożądanym. Przykładem wykorzystania rezonansu jako zjawiska pożądanego jest możliwość selektywnego filtrowania wybranych częstotliwości. Rezonans w obwodach RLC Napęd elektryczny Napęd elektryczny jest jednym z podstawowych napędów stosowanych w technice. Generalnie napęd elektryczny stanowią silniki elektryczne, które można podzielić na silniki prądu stałego oraz silniki prądu przemiennego. W każdej z wymienionych grup istnieje wiele rozwiązań konstrukcyjnych. Do grupy silników prądu stałego należą silnik szeregowy prądu stałego oraz silnik obcowzbudny prądu stałego. Do grupy silników prądu przemiennego należą silnik asynchroniczny trójfazowy, silnik asynchroniczny jednofazowy, silnik uniwersalny oraz silnik synchroniczny. Wymienione powyżej silniki przemieniają energię elektryczną w energię mechaniczną wirującego wirnika silnika. Pamiętać należy że moc podawana jako parametr silnika nie jest mocą elektryczną jaką silnik pobiera z sieci zasilającej, lecz jest mocą mechaniczną na wale silnika. Moc mechaniczna na wale silnika powiązana jest z momentem oraz prędkością obrotową równaniem: P=M·ω gdzie • P – moc mechaniczna [W] • M – moment na wale silnika [N·m] • ω – prędkość kątowa wirinika [rad/s] Podstawy napędu elektrycznego Metoda oczkowa i węzłowa przykłady: Porównanie metody węzłowej i oczkowej na przykładzie tego samego obwodu elektrycznego. Metoda węzłowa i oczkowa wywodzą się z praw Kirchhoffa. Źródło pochodzenia obie metody mają takie samo, dla jednych łatwiejsza jest metoda węzłowa a dla innych metoda oczkowa. W zamieszczonych poniżej przykładach można porównać obydwie metody na tym samym obwodzie elektrycznym. Metoda węzłowa i oczkowa 1 Zastosowanie metody węzłowej i metody oczkowej do rozwiązania obwodu elektrycznego z watomierzem. Metoda węzłowa i oczkowa 2 Jakość energii elektrycznej Energia elektryczna jest dzisiaj wszechobecna. Energia elektryczna jest też w ogromnym stopniu skomercjalizowana. Zmieszczone są tutaj trzy kompletne laboratoryjne opracowania wyników pomiarów, w których kryterium oceny jest rozporządzenie systemowe Ministra Gospodarki z dnia 4 maj 2007r dotyczącego szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego. Na podstawie danych z zarejestrowanych analiz oceniane są następujące parametry energii elektrycznej dostarczej przez sieć: • średnia wartość częstotliwości podstawowej harmonicznej • wartości skuteczne napięć • wartości skuteczne prądów • współczynnik asymetrii napięcia • wahania napięcia poprzez współczynniki PST i PLT • odkształcenia napięć – współczynnik THDU • odkształcenia prądów – współczynnik THDI • całkowita moc czynna P • całkowita moc bierna Q • całkowita moc pozorna S • całkowity współczynnik mocy PF jakość energii elektrycznej opracowanie pomiarów 1 jakość energii elektrycznej opracowanie pomiarów 2 jakość energii elektrycznej opracowanie pomiarów 3 Komutacyjne spadki napięcia Rozwiązane zadanie projektowe dotyczące komutacyjnych spadków napięcia w sieci elektroenergetycznej. Każde urządzenie elektryczne oddziałuje na otaczającego go środowisko, w tym paragrafie zamieszone jest rozwiązane zadanie dotyczące komutacyjnych spadków napięcia w sieci elektroenergetycznej będących wynikiem dołączenia do niej napędu przekształtnikowego. Przedmiotem zadania jest sprawdzenie czy dla danych parametrów nie będą przekroczone dopuszczalne komutacyjne spadki napięcia w sieci. komutacyjne spadki napięcia w sieci elektroeneretycznej kompletne zadanie projektowe Spis zadań Zadanie – prawa Kirchhoffa 1 Zadanie – prawa Kirchhoffa 2 Zadanie – prawa Kirchhoffa 3 Zadanie – prawa Kirchhoffa 4 Rezystancja wypadkowa przykład Wzory na składowe impedancji Wypadkowa impedancja 1 Wypadkowa impedancja 2 Metoda węzłowa wyprowadzenie Metoda węzłowa przykład Metoda oczkowa wyprowadzenie Metoda oczkowa przykład

Pytania i odpowiedzi Zebrane pytania i odpowiedzi do zestawu. Elektrotechnika egzamin część 1 - Teoria Pola Ilość pytań: 40 Rozwiązywany: 2760 razy Wartość chwilowa napięcia sinusoidalnie zmiennego określona jest funkcją u(t)=230si(628t). Wielkościami opisującymi to napięcie są: wartość skuteczna napięcia 163V. częstotliwość napięcia 100 Hz. faza początkowa napięcia 0 rad Zjawiskiem indukcji elektromagnetycznej nazywamy zjawisko: pojawiania się siły elektromotorycznej w poruszającym się w polu magnetycznym przewodniku Natężenie pola między okładkami kondensatora płaskiego możemy określić jako: jednorodne jego wartość nie zmienia się w zależności od odległości od okładki Pojemność kondensatora zależy od: jego wymiarów geometrycznych rodzaju dielektryka Linie pola elektrycznego: rozpoczynają się i kończą na ładunkach W polu elektrycznym w próżni ładunek swobodny ujemny: będzie się poruszał przeciwnie do kierunku linii sił pola Aby zmierzyć natężenie prądu w obwodzie elektrycznym należy podłączyć: Jeżeli spomiędzy okładek naładowanego kondensatora wyjmiemy dielektryk, to: napięcie na okładkach kondensatora ulegnie zmianie wzrośnie napięcie na okładkach kondensatora wzrośnie energia kondensatora W polu elektrostatycznym napięcie pomiędzy punktami A i B pola nie zależy od drogi, wzdłuż której je mierzymy i jest równe różnicy potencjałów w punktach A i B Ekranowanie od pól magnetostatycznych należy wykonać z: Impedancja: jest wielkością zespoloną to wielkość charakteryzująca zależność między natężeniem prądu i napięciem w obwodach prądu zmiennego jest oznaczana symbolem Z Indukcyjność cewki zależy od: liczby zwojów przenikalności magnetycznej rdzenia cewki Indukcyjność wzajemna dwóch cewek zalezy od natężenia prądu płynącego w każdej z cewek Powiązane tematy Inne tryby

Korepetycje elektrotechnika Elektrotechnika #62207 Często zadawane pytania na temat korepetycji z elektrotechniki 2 października 2023 Odpowiedzi na opinie

Pytania i odpowiedzi Zebrane pytania i odpowiedzi do zestawu. elktor czII Ilość pytań: 51 Rozwiązywany: 3058 razy Prądem elektrycznym nazywamy: uporządkowany ruch elektronów swobodnych w metalach oraz jonów w cieczach i gazach Pojemność zastępcza trzech równolegle połączonych kondenstorów o pojemności 0,1mF wynosi 0,3mF. Ile wynosi czas trwania jednego okresu prądu sieci 230V~50Hz?(w sekundach) Reaktancja: to wielkość charakteryzująca obwód elektryczny zawierający element o charakterze pojemnościowym(np. kondensator) lub element o charakterze indukcyjnym Prądem stałym nazywamy prąd, którego wartość i zwrot nie zmieniają się w funkcji czasu Wskaż prawidłowy wynik. Na napięcie 230V włączono rezystor o R=23 natężeni prądu. Impedancja gałęzi obwóduwynosi Z. Jaki charakter ma gałąź gdy XL

Oblicz natężenia prądów: I, I1, I2. 27.3 (1 pkt) Oblicz moce wydzielane w poszczególnych opornikach. 27.4 (4 pkt) Wykaż, że jeżeli założymy, że R = R1 = R2 , to w oporniku R będzie. wydzielała się największa. moc i wylicz, ile razy będzie ona większa od mocy wydzielanej w R1.

Pytanie-zagadka: Czy da się w jednej książce zawrzeć całą wiedzę na temat elektrotechniki praktycznej? Odpowiedź: Da się! A potrzeba na to ,,zaledwie” 500 stron. Kto ją napisał i w jakim celu? Książkę tę, choć lepiej pasuje tutaj słowo encyklopedię, napisało sześciu panów z Niemiec. W Polsce mamy możliwość nabycia w pełni przetłumaczonej 23. edycji książki i jeśli zastanawiasz się po co ktoś wypuszcza dwudziesty trzeci raz tę samą książkę, to odpowiedź jest prosta – po to, żeby była aktualna. Celem autorów było bowiem stworzenie największego kompendium wiedzy na temat elektrotechniki, w pełni zgodnego z aktualnymi europejskimi normami. Jeżeli masz dosyć niesprawdzonych informacji szerzonych na forach lub niepewnej Wikipedii i szukasz konkretnych, rzetelnych faktów, to żadna inna książka nie spełni się w tej roli tak dobrze jak Poradnik Elektrotechnika. Jeśli zagadnienie regulowane jest normą, to jej symbol znajdziemy zawsze w prawym górnym rogu. O czym jest książka? Najprościej byłoby napisać po prostu o ,,elektrotechnice” i to w pełnym tego słowa znaczeniu. Spis treści ma tylko 4 strony, ale to dlatego, że napisany jest potwornie małym druczkiem i to w dwóch kolumnach. Zakres tematyczny jest ogromny i czeka mnie teraz chyba najdłuższy opis zawartości książki jaki sporządzę w życiu. Całość podzielona została na 8 działów, a strony posiadają specjalne wcięcia ułatwiające nawigację. Fajna sprawa: Przejdźmy zatem do rozbicia tego ,,molocha” na części pierwsze. Trzymajcie za mnie kciuki i wspólnie odliczajmy kolejne strony, których łącznie jest aż 496. CZĘŚĆ MF: Matematyka, Fizyka, Teoria obwodów, Elementy Dział zaczyna się od przypomnienia podstaw matematyki i fizyki. Mamy zatem typowe wielkości, jednostki i symbole fizyczne, potęgi, pierwiastki, logarytmy, kąty, funkcje trygonometryczne i geometrię, a także wszystko o masie, sile, ciśnieniu, momencie siły, kinematyce, pracy, mocy, energii, przekładniach, krążkach, klinach i wciągarkach. A to dopiero pierwszych 25 stron. Zaraz po omówieniu zjawiska ciepła przechodzimy do nieco bardziej elektrycznych zjawisk: ładunku, napięcia, prądu, rezystancji, mocy, pola elektrycznego, kondensatorów, prądu przemiennego, fal, impulsów, pola magnetycznego, rezystorów, potencjometrów, dzielników napięcia oraz łączenia elementów RLC. Uff… 43 strony za zaczyna się robić trudniej, bo wchodzimy w zagadnienia prądu trójfazowego, filtrów, obciążeń niesymetrycznych, transfiguracji i wyższych harmonicznych. Później nieco z górki, bo poznajemy budowę rezystorów i kondensatorów, ideę prostowników, tranzystorów, diod, tyrystorów i całą masę informacji o tym jak chronić i chłodzić elementy półprzewodnikowe. Istny roller-coaster wiedzy. CZĘŚĆ DP: Dokumentacja techniczna, Pomiary Dział, który mnie osobiście zainteresował nieco bardziej, bowiem trudno dostać książki na temat poprawnego tworzenia tzw. DTR’ek, a więc Dokumentacji Techniczno-Ruchowych. A jest to tutaj przedstawione… niezwykle szczegółowo. Od zasad wymiarowania i tworzenia tabliczek rysunkowych, przez rodzaje schematów i sposoby oznaczania elementów na schemacie elektrycznym, kończąc na kilkudziesięciu-stronicowej tabeli przedstawiającej wszystkie symbole i piktogramy wykorzystywane w elektrotechnice. Druga część działu poświęcona jest miernikom elektrycznym, pomiarom różnych wielkości (np. rezystancji, mocy czynnej, siły czy temperatury), licznikom energii i oscyloskopom. Symbole, oznaczenia, piktogramy, schematy – jest tego tutaj cała masa. CZĘŚĆ IE: Instalacje elektryczne Czas na dział, który zrobił na mnie największe wrażenie (zaznaczę, że znajdujemy się dopiero na stronie 120 i jeszcze niemal 350 przed nami). Jest on po brzegi wypełniony niewielkimi, zwięzłymi schematami praktycznego łączenia różnego rodzaju układów. W tym oświetlenia schodowego, dzwonków, domofonów, ściemniaczy oraz detektorów ruchu i ciepła. Dalej znajdziemy kompletny opis systemów inteligentnego domu opartych na magistralach KNX, LON i LCN oraz zagadnienia dotyczące doboru i montażu rozdzielnic, obliczania i układania przewodów, obciążalności i zabezpieczeń, wraz z wytycznymi dla konkretnych pomieszczeń (medycznych, socjalnych, czy warsztatów). Na końcu działu znajdziemy wszystko na temat rodzajów oświetlenia, ich wad, zalet, wydajności i oczywiście sposobie doboru. Mamy stronę 190 i liczymy dalej. CZĘŚĆ BZ: Bezpieczeństwo pracy, rodzaje układów zasilania Ciekawa mieszanka. I tak jak obiecuje tytuł działu na początku poznajemy zasady BHP przy obcowaniu z prądem, środki ochrony przed dotykiem pośrednim i bezpośrednim, rodzaje uszkodzeń instalacji i sposoby ich naprawy. Później wchodzimy w świat transformatorów, ich rodzajów, sposobów badania i obliczania. Następnych kilkanaście stron poświęconych jest elektroenergetycznym sieciom przesyłowym, liniom napowietrznym i ziemnym, dużym i małym elektrowniom słonecznym i wiatrowym (także w wersji domowej z przykładami możliwych do uzyskania dopłat) Na stronie 227 rozpoczyna się temat elektrochemii, baterii, akumulatorów, UPSów i zakłóceń elektromagnetycznych. Następnie dowiadujemy się o ochronie przed wyładowaniami atmosferycznymi, jakości energii elektrycznej, kompensacji mocy biernej, obliczaniu zapotrzebowania na ciepło w budynkach różnego rodzaju, a także o klimatyzacji, płytach grzewczych, pompach ciepła, i klasach sprawności urządzeń AGD. Gdzieś w między czasie przewija się również temat instalacji antywłamaniowej, a minęliśmy dopiero połowę książki. CZĘŚĆ IK: Systemy informatyczne i komunikacyjne Łagodnie przechodzimy do świata elektroniki. Od systemów binarnego, szesnastkowego, kodowania ASCII i Unicode, przez funkcje logiczne, algebrę Boole’a, bramki, dekodery, przerzutniki, liczniki, przetworniki CA i AC na opisie mikrokomputera, komputera PC i popularnych typów złącz kończąc. Następnie widzimy dość zabawny opis obsługi systemu Windows, (bo oparty na archaicznym Windows 98), by następnie przejść do znacznie ciekawszych zagadnień sieciowych. I tutaj znajdziemy wszystko na temat domowej i przemysłowej odmiany sieci LAN, magistralach ASI, Interbus i PROFIBUS, zdalnym sterowaniu, sieci ISDN, antenach, łączu satelitarnym, komunikacji szerokopasmowej, a także o domowym okablowaniu multimedialnym. CZĘŚĆ AS: Systemy automatyki i napędu, sterowanie i regulacja Dział ten, zawarty na stronach od 311 do 388, był dla mnie istną powtórką ze studiów na kierunku automatyki. Przypomniałem sobie rodzaje wzmacniaczy operacyjnych, łączników i układów energoelektronicznych, wróciły wspomnienia na temat prostowników, falowników i przeróżnych przekształtników, a także wiadomości o stabilizatorach napięcia, zasilaczach, przekaźnikach no i oczywiście o sterownikach programowalnych (Easy, Logo), a także o PLC. Po przedstawieniu rodzajów języków programowania i ich zastosowania, dział skręca w stronę opisu chyba wszystkich istniejących typów czujników (m. in. optycznych, indukcyjnych, ultradźwiękowych), następnie zahacza o stosowanie i dobór regulatorów, a kończy się na opisie wszelkich możliwych rodzajów silników, wraz z objaśnieniem oznaczeń na tabliczkach znamionowych i sposobami uruchamiania ich w układach stycznikowych.. CZĘŚĆ MP: Materiały, Połączenia Poczynając od strony 390 mamy krótką powtórkę z podstaw chemii, szereg tabel i diagramów dotyczących własności materiałów, standardów i rodzajów stali, materiałów magnetycznych, stopów lutowniczych, bimetali, szczotek węglowych, izolatorów i materiałów na zestyki, przewody i kable. A skoro o przewodach i kablach mowa, to właśnie im poświęcona została znaczna część tego rozdziału. Zarówno tym elektroenergetycznym, jak i alarmowym, do urządzeń ruchomych, sygnalizacji, sieci informatycznych i oświetlenia. Oprócz tego znajdziemy pełen przekrój złącz i wtyków instalacji domowych i przemysłowych, oznaczenia śrub, nakrętek i gwintów, a także co nieco o tolerancji i pasowaniu. CZĘŚĆ ZŚ: Przedsiębiorstwo i jego otoczenie. Ochrona środowiska. Dodatki Ostatni, i wcale nie taki krótki dział, rozpoczyna się na stronie 421. Na początku myślałem, że wepchnięto go trochę na siłę i nie dowiem się z niego niczego ciekawego. Okazało się, że jest zupełnie inaczej. Być może strony poświęcone organizacji przedsiębiorstwa, pracy w zespole i przygotowaniu projektu nie rzuciły mnie na kolana, ale już te o kwalifikacjach elektrotechnika, umowie o pracę, obliczaniu kosztów, przygotowaniu ofert i certyfikatach były niezwykle ciekawe. Na końcu działu znajdziemy też szereg tabel dotyczących oznaczeń CE, materiałów niebezpiecznych, a także aktualnych standardów i norm. Co ciekawe wśród dodatków znajdziemy też glosariusz, czyli krótkie wyjaśnienie wszystkich skomplikowanych zagadnień, a także dwa słowniki wyrażeń fachowych: angielsko-polski i niemiecko-polski. Świetna sprawa! Czy da się coś z tego zrozumieć? Poradnik elektrotechnika to nie jest książka, która ma na celu cierpliwie nauczyć Cię podstaw elektrotechniki. Jest ona zbiorem całej dotychczasowej wiedzy, swego rodzaju podsumowaniem znanej nam elektrotechniki. Niewiele jest tutaj kwieciście opisowego tekstu. Zamiast tego są suche regułki i wykropkowane listy (maksymalnie skompresowane i napisane drobną czcionką), przyozdobione ogromną ilością tabel, wykresów, schematów, liczb i przykładów obliczeniowych. Ciasno i gęsto Jeśli jesteś krótkowidzem jak ja, to przeglądanie tej książki nie będzie należało do najprzyjemniejszych. Jest ciasno, zwięźle i nie ma tutaj miejsca na dygresje autorów. Jeżeli jesteś początkujący w temacie elektrotechniki i chciałbyś w łatwy i przyjemny sposób rozpocząć swoją przygodę, to nie będzie to najlepsza pozycja dla Ciebie. Bez solidnych podstaw nie zrozumiesz 99% tego, co w niej zawarto. Jeżeli jednak coś już tam wiesz i szukasz jedynie rozwinięcia i uporządkowania swojej wiedzy na dany temat, to raczej się nie zawiedziesz. Co mi się w tej książce najbardziej podoba? Wcześniej pisałem, że do tej publikacji bardziej pasuje słowo encyklopedia i ile razy bym do niej nie zaglądał, to nie opuszcza mnie wrażenie obcowania z opasłym tomem encyklopedii PWN, który otrzymałem w dzieciństwie, w prezencie. To czym jednak Poradnik elektrotechnika się z pewnością wyróżnia, to oprawa wizualna. Owszem, jest ciasno, a upakowanie stron czasami przytłacza, ale wszystko jest ładnie podzielone i ułożone. Ilość rysunków, zdjęć i grafik jest ogromna, wszystko co dało się w jakiś sposób pokazać, zostało pokazane, a nie jedynie opisane w tekście. Elementów wizualnych są tutaj setki i śmiało mogę powiedzieć, że zajmują one tyle samo objętości co tekst. Druga świetna rzecz to fakt, że jest to najbardziej kompletna i rzetelna książka do elektrotechniki jaką znajdziesz na rynku. Nie tylko napisana została przez prawdziwych specjalistów, ale przy jej tworzeniu pomagały też dziesiątki firm z branży elektrotechnicznej, służąc swoim doświadczeniem i wiedzą (ich lista znajduje się na końcu książki). Mając Poradnik elektrotechnika, niepewne źródła internetowe stają się praktycznie zbędne. Sam książkę tę posiadam od ponad pół roku i to właśnie z niej czerpię większość wiedzy, którą przedstawiam w moich artykułach. Numer, a rok wydania. Uwaga! Tak jak zaznaczyłem na początku artykułu, w Polsce dostępne jest na dzień publikacji tego artykułu ( wydanie numer 23. Pochodzi ono z 2009 roku, zawiera 496 stron i przetłumaczone zostało (oraz delikatnie uaktualnione) w roku 2014, co oznacza, że nie jest to książka najnowsza. Jasne, w elektrotechnice jako dziedzinie nauki nie zmieniło się w tym czasie wiele, ale normy dot. okablowania, BHP i tego typu rzeczy są co roku delikatnie modyfikowane. Dla większości czytelników nie będą to kwestie bardzo istotne, ale piszę o tym dlatego, byś szukając tej książki w księgarniach nie dał się złapać na sztuczki w stylu: Rok wydania: 2018. Owszem, w niemieckich księgarniach możemy znaleźć wydanie 28. właśnie z roku 2018, ale takowe nie jest dostępne w Polsce i nie wiadomo, czy kiedyś będzie. Dlatego jeśli czytasz ten artykuł po długim czasie od momentu jego publikacji ( i jesteś ciekaw, czy może wydawnictwo REA-SJ przetłumaczyło najnowszą wersję, to czytając opis książki w internetowych księgarniach najłatwiej jest rozpoznać to po ilości stron. Wydanie 23. (z 2009 roku) ma ich 496, a najnowsze (z 2018) aż 596. Generalnie z każdym wydaniem coś do książki jest dodawane, więc im więcej stron widzisz w księgarni, tym wersja jest nowsza. Kto powinien po nią sięgnąć? Nie jest to książka służąca do samodzielnej nauki elektrotechniki. To twarda lektura (choć w miękkiej oprawie) o surowym, niemieckim zacięciu. Bardzo kiepska w czytaniu, za to bardzo dobra w wyszukiwaniu i weryfikowaniu informacji. Dlatego rzecz jasna nie mogę jej polecić każdemu, ale z pewnością skorzysta z niej: Zawodowy poskramiacz prądu – jeśli Twój zawód powiązany jest z elektrotechniką i nie byłeś w stanie do tej pory znaleźć rzetelnego kompendium wiedzy na jej temat, to uroczyście uznaję Twoje poszukiwania za zakończone. To właśnie Tobie Poradnik elektrotechnika przyda się – miałem na studiach znajomych, którzy rozumieli każdą definicję i każde równanie jakie zobaczyli i to bez potrzeby tłumaczeń nauczyciela. Jeśli jesteś jedną z takich osób, to z tej książki nauczysz się całej elektrotechniki bez czyjejkolwiek pomocy. szary uczeń – jeśli podstaw elektrotechniki uczysz się z mojego bloga, lub bardziej przystępnych książek, ale chciałbyś mieć całą wiedzę zebraną i uporządkowaną pod ręką to ta książka sprawdzi się idealnie. Nawet jeśli teraz, w szkole średniej połowa tej treści wydawać Ci się będzie nieprzydatna i niezrozumiała, to nie wiesz co czeka Cię w przyszłości. Nieważne czy będziesz kiedyś wykonywał instalacje elektryczne, projektował układy automatyki, administrował siecią, produkował oświetlenie, czy zakładał instalacje alarmowe – obszerna, podstawowa wiedza o każdym z tych zagadnień znajduje się w tej książce i tylko czeka, by po nią sięgnąć. Dzięki za poświęcony czas! Jeżeli moja recenzja zachęciła Cię do kupienia tej książki, to aktualną cenę najnowszego polskiego wydania sprawdzisz klikając w poniższy przycisk: Przy okazji przechodząc na stronę dowolnego sklepu wspierasz moją działalność kilkoma groszami, za co serdecznie dziękuję!

W procesie rekrutacji na studia 2024/2025 na kierunku elektrotechnika najczęściej wymagane przedmioty maturalne to: fizyka i astronomia ,fizyka, informatyka, język obcy, język polski, matematyka. *Wymagania mogą się różnić w zależności od uczelni oraz trybu studiów (szczegółowe wymagania w dziale poniżej).

elektrotechnika pytania i odpowiedzi