Pies długowłosy może zachwycać pięknym wyglądem, ale tylko wtedy, jeśli właściciel należycie dba o jego sierść. Odpowiednia pielęgnacja to także mniejsze prawdopodobieństwo zakażeń skóry, przykrych dolegliwości czy ataku pcheł bądź długowłose wymagają większej uwagi podczas pielęgnacji niż ich krótkowłosi i szorstkowłosi pobratymcy. Podstawą pielęgnacji psów z długim włosem jest regularność. Psa należy czesać i strzyc systematycznie – w innym wypadku pojawią się kołtuny, które z czasem trudno będzie usunąć i ratunkiem może okazać się tylko wycinanie sfilcowanych włosów. Ponadto konieczne jest dbanie o sierść także od wewnątrz, dostarczając zwierzęciu zbilansowane, bogate w składniki odżywcze psów długowłosychSierść psów długowłosych dzieli się na różne rodzaje, np. na sierść kręconą i prostą, gładką, falowaną czy wełnistą. Przykładowe rasy psów dużych długowłosych: Golden retriever Owczarek niemiecki (obfity podszerstek) Chart afgański Golden retrieverPopularne psy długowłose małe i średnie: Yorkshire terrier Cocker spaniel Shih-tzu Jamnik długowłosyPies długowłosy – pielęgnacjaPodstawową pielęgnacją psów długowłosych jest przede wszystkim regularne czesanie sierści. Należy robić to przynajmniej raz w tygodniu, choć zaleca się nawet codzienne czesanie psów. Systematyczne wyczesywanie zapobiega powstawaniu trudnych do usunięcia sierści ma wiele zalet. Do największych należą: Poprawa ukrwienia skóry. Wspomaganie wzrostu nowej, zdrowej sierści. Oczyszczanie sierści ze starych, zniszczonych i martwych włosów. Zapobieganie zalęganiu się pcheł, kleszczy czy roztoczy, które mogą wywoływać egzemy i inne nieprzyjemne dla psa reakcje skórne. Poprawa komfortu psa – gdy na skórze pupila zalega stara sierść, włosów jest za dużo lub pojawiają się kołtuny, skóra czworonoga może go szczypać i swędzieć. Zdecydowanie utrudnia to życie należy regularnie przycinać sierść psów. Szczególnie ważnym miejscem są okolice oczu. Za długa sierść wokół oczu może zmniejszać widoczność psa oraz uszkadzać rogówkę. Ponadto, gdy oczy psa łzawią lub leci z nich ropa, może one dodatkowo sklejać sierść, powodując trudne do usunięcia psa powinno natomiast odbywać się co kilka tygodni – szczególnie zwierzęta z sierścią jedwabistą – lub gdy zajdzie taka potrzeba. Należy używać tylko preparatów dla długowłose – akcesoria do pielęgnacjiPsy długowłose wymagają szczególnej pielęgnacji. Niestety zwykła szczotka lub grzebień, które wystarczą do pielęgnacji psów krótkowłosych, tym razem się nie sprawdzą. Oto lista akcesoriów, które mogą pomóc w pielęgnacji psów z długą sierścią: Grzebień – specjalistyczny, przystosowany do gęstości i długości sierści psa grzebień, to urządzenie, z którego można korzystać na pierwszym etapie szczotkowania – do usuwania delikatnych supełków i łagodne rozczesywanie sierści. Do wyboru są grzebienie o różnej gęstości i wielkości zębów. Do czesania sierści gładkiej, która łatwo się plącze, może służyć grzebień dwustopniowy, a do dokładnego przeczesywania sierści i w celu poszukiwania pasożytów, przyda się grzebień z ciasno rozstawionymi, zaokrąglonymi zębami. Szczotka lub zgrzebło – te akcesoria służą do czesania długiej sierści, która wcześniej została wstępnie przeczesana grzebieniem. Możesz wybrać szczotkę z naturalnego włosia lub miękką szczotkę drucianą. Do szczotek drucianych należy podchodzić z ostrożnością i wybierać te modele, które nie są ostro zakończone i nie wyrywają sierści. Szczotki naturalne poleca się do stosowania na koniec czesania psa – dzięki nim sierść będzie gładka i miękka. Trymer – urządzenie, dzięki któremu można usunąć martwą sierść i podszerstek. Sprawdza się szczególnie w okresie linienia. Powinien być wykonany z wysokiej jakości stali nierdzewnej i nie być zbyt ostry. Zadaniem trymera jest bowiem usuwanie martwej sierści, a nie jej wyrywanie lub ucinanie. Filcak – sfilcowana, skołtuniona sierść może pojawić się nawet u psów, których właściciele przywiązują dużą wagę do pielęgnacji. Kołtuny mogą powstać nawet podczas spaceru w niepogodę. Taka poplątana sierść nie daje się rozczesać, a próby usunięcia kołtunów grzebieniem lub szczotką, mogą zakończyć się wyrwaniem sierści i cierpieniem psa. Aby tego uniknąć, korzysta się z filcaków, które usuwają splątane końcówki sierści. Nożyczki – są niezbędne do przycinania za długiej sierści. Przydają się szczególnie do podcinania włosów w okolicach głowy, oczu, uszu czy łap.
Nawzajem ze sobą, z naszymi rodzinami, z naszymi klientami i z naszymi zwierzętami. Wszyscy mamy psy, większość z nas ma koty. Część z nas ma jeszcze inne zwierzęta domowe. Zwierzęta są dla nas ważne. Każde z nas w swoim życiu podjęło przynajmniej raz mniej lub bardziej trudną walkę o zdrowie swojego podopiecznego.
Sierść psa bardzo dużo mówi o zdrowiu naszego przyjaciela. Lśniąca odzwierciedla prawidłową kondycję pupila. Matowa i wypadająca może wskazywać na niedobór pewnych składników odżywczych lub alarmować o obecności stanu chorobowego, np. grzybicy lub alergii. Istotny wpływ na zdrową i piękną sierść ma właściwa pielęgnacja. Typ zabiegów pielęgnacyjnych, jak również częstotliwość ich wykonywania w dużej mierze zależy od rasy czworonoga, a przede wszystkim charakterystyki i rodzaju jego owłosienia. Każda bowiem sierść potrzebuje innych kosmetyków, szczotek i akcesoriów, czyli tak samo jak w przypadku ludzkich psów o krótkiej sierściJak dbać o sierść psa krótkowłosego? Bardzo ważne jest na pewno regularne szczotkowanie i wyczesywanie psa. Tego typu zabiegi skutecznie zapobiegają tworzeniu się kołtunów. Jednocześnie pozwalają usunąć martwe włosie, poprawiają ukrwienie i sprawiają, że sierść jest miękka i gładka. Dla piesków z krótkimi włosami najlepsze są psie zgrzebła i gumowe rękawice. Przydatny może być też furminator, który usuwa podszerstek, nie naruszając jednocześnie włosów okrywowych. Pieski z krótką i grubą sierścią szczotkujemy przynajmniej 2 razy w tygodniu. Pupile, które nie mają zbyt grubej sierści mogą być wyczesywane co 1-2 tygodnie. Jednakże w okresie linienia, można to robić częściej. Psy szorstkowłose powinny być dodatkowo co 2-4 miesiące trymowane, gdyż ich sierść nie wypada naturalnie. Na czym polega trymowanie psa? Przy pomocy specjalnego nożyka trymerskiego usuwa się martwe włosy tak, aby zrobić miejsce dla nowych. Zabieg wykonywany jest nie tylko dla urody pieska, ale przede wszystkim dla jego zdrowia. Jeśli martwe włosy nie zostaną usunięte, skóra nie będzie oddychać. W konsekwencji tego, nasz pupil będzie się drapał i spowoduje wiele psów o krótkiej sierściWbrew temu, co się mówi – kąpiel powinna mieć miejsce zawsze, kiedy tylko sierść psa ulegnie zabrudzeniu, a owych zabrudzeń nie da się usunąć w inny sposób. Uwaga! Psów nie kąpiemy przy użyciu ludzkich szamponów. Zawarte w nich substancje mogą podrażniać skórę i powodować uczulenia. Niezbędne są preparaty przeznaczone dla zwierzaków – szampony zapobiegające łupieżowi, szampony bakteriobójcze, pomagające pozbyć się pasożytów lub lecznicze. Dobrze jest też zaopatrzyć się w odżywkę dla sierść – co trzeba wiedziećA jak wygląda pielęgnacja zwierząt z długą sierścią? Cóż, tutaj sprawa jest bardziej skomplikowana, zwłaszcza, że wyróżniamy różne rodzaje sierści długiej. Mamy sierść długą prostą i kręconą. Mamy też falowaną i wełnistą. Każda z nich wymaga cierpliwości i systematycznej pielęgnacji. Aby długa sierść wyglądała ładnie i zdrowo, musi być poddawana szczotkowaniu – w celu pozbycia się martwych włosów, a także czesaniu, które usunie poplątane miejsca na sierści oraz strzyżeniu. Ten ostatni zabieg służy nie tylko estetyce, ale także ułatwia pielęgnację sierści pupila, zwłaszcza gdy jest obfita, długa, falowana lub kręcona. Uwaga! Pieski długowłose czeszemy codziennie. Po każdym spacerze z pupilem sprawdzamy czy do sierści nie przyczepiły się żadne dodatki botaniczne. Jeśli są – należy jak najszybciej je usunąć tak, aby nie pokaleczyły skóry i nie spowodowały kołtuna. W codziennych rytuałach pielęgnacyjnych niezbędne mogą okazać się metalowe szczotki i grzebienie. Przydatny może być furminator dla psa z długą sierściąPsy z długą sierścią kąpiemy zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Co ważne, po każdej kąpieli dokładnie suszymy psią sierść. W przeciwnym razie, pupil może zostać narażony na przeziębienie. Oczywiście każda kąpiel musi odbywać się z udziałem specjalistycznych preparatów, a więc szamponów i odżywek przeznaczonych dla zwierząt z długą sierścią. W większości przypadków są to kosmetyki wzmacniające strukturę włosa, chroniące włosy przed splątaniem i ułatwiające ich akcesoria są przydatne do pielęgnacji czworonogaAkcesoria pielęgnacyjne są niezwykle ważne, szczególnie w przypadku psów z długą sierścią. Dobrze dobrany sprzęt bardzo ułatwia dbanie o włosie pupila i przyczynia się do utrzymania go w doskonałej formie. Czym czesać psa? Czy szczotka do trymowania to absolutny must have?GrzebieńGrzebień to podstawowy element w pielęgnacji psa. Pozwala na delikatne rozczesanie sierści, jak również wszelkich supełków lub kołtunów. Gęste grzebienie pozwalają usunąć martwe włosy i zanieczyszczenia. Szerokie służą do rozczesywania sierści. Jeśli chodzi o psy o długiej sierści, idealnie sprawdzi się grzebień momencie, kiedy sierść psa jest już ładnie rozczesana i pozbawiona wszelkich supełków, warto sięgnąć po szczotkę. Służy ona do wyczesywania resztek martwego włosia, a przy okazji, do masażu skóry psiaka. Dobrym wyborem są szczotki z plastikowymi ząbkami zakończonymi kulką. Szczotki z włosia też są ciekawą propozycją. Przede wszystkim nadają sierści blask i jedwabistą miękkość. Istnieją również szczotki z jonizatorem, dzięki którym pozbędziemy się zanieczyszczeń, a jednocześnie nieprzyjemnych typu akcesorium jest szczególnie przydatne właścicielom psów o długim włosiu. Z jego pomocą w łatwy sposób można usunąć zbitą i splątaną sierść, której nie da się rozczesać w żaden inny sposób. Filcak rozcina skołtunione końcówki, uwalniając psa od zaplątanego ten służy do usuwania podszerstka i martwej sierści u psów długowłosych. Można go używać regularnie. W ten sposób ograniczymy ilość sierści, jaką zwierzak będzie gubił w domu. Przy pomocy furminatora w bezpieczny sposób wytniesz podszerstek bez ucinania czy niszczenia włosa psa w zależności od rodzaju sierści – wybór szczotkiZastanawiasz się jak czesać psa? Tajemnicą sukcesu ładnie wyczesanej sierści jest posiadanie odpowiedniej szczotki. Właściwie dobrana pomoże pozbyć się martwych włosów i rozczesać kołtuny. Ponadto nada sierści połysk i piękny wygląd. Czworonogi długowłose muszą być czesane co 2-3 dni, aby zapobiec tworzeniu się kołtunów. Psom o krótkiej sierści wystarczy czesanie 1-2 razy w ciągu tygodnia. Oczywiście, szczotka szczotce nierówna. I nie chodzi tu o jej wygląd czy markę. Najważniejszą kwestią jest wybór szczotki w zależności od długości sierści. Innej szczotki potrzebują psy krótkowłose, a innej pupile z długą długaW przypadku psów o długiej sierści, łatwo o kołtuny i splątania. Również podszerstek jest gęstszy. Idealną szczotką będzie więc taka, która posiada długie i wytrzymałe zęby. Poleca się szczotki wyposażone w sztywne druciki, które skutecznie rozczeszą kołtuny i usuną martwe włosy. Dobrym rozwiązaniem jest też szczotka z naturalnego włosia. Warto jednak mieć na uwadze, że stosujemy ją wyłącznie jako narzędzie upiększające, używane zawsze w drugiej kolejności. Do wyczesania nadmiaru podszerstka i nadania puszystości sierści, może posłużyć także szczotka zwana pudlówką. Posiada ona metalowe druty zagięte pod kątem 30 stopni. W przypadku tej szczotki należy jednak zachować dużą ostrożność podczas czesania psa, żeby nie wyrządzić mu krótkaDla piesków krótkowłosych o gęstym podszerstku najlepsze będą szczotki z prostymi, krótkimi zębami lub wyposażone w twardsze włosie. Dobrze sprawdzą się też szczotki gumowe pod warunkiem, że pupil nie posiada bardzo gęstej sierści. Należy jednak pamiętać, że tego rodzaju produkty służą do pielęgnacji włosia szamponu dla psa – o czym warto wiedzieć?Zdrowa i błyszcząca sierść u psa to następstwo prawidłowej pielęgnacji. Powiedzieliśmy już sobie, że psy nie mogą być kąpane przy użyciu szamponów dla ludzi. Całe szczęście, na rynku istnieje szereg produktów dedykowanych zwierzakom, więc bez problemu można znaleźć coś odpowiedniego dla swojego dla szczeniakówJak dbać o szczeniaka? Przede wszystkim musimy pamiętać o tym, że szczeniaki mają bardzo delikatną skórę i sierść o zupełnie innej strukturze niż osobniki dorosłe. Niezależnie od tego, czy finalnie będą posiadaczami włosów krótkich czy długich, w początkowym etapie życia mają identyczną sierść, która jest puszysta i miększa niż docelowo. Wybierając szampon dla swojego pupila, trzeba zadbać, aby był to szampon stworzony dla szczeniaków – odpowiednio delikatny i pozbawiony zbędnych substancji dających zapach lub kolor. Najlepszym wyborem będą kosmetyki na bazie naturalnych składników, które zminimalizują ryzyko uczulenia lub podrażnienia skóry. Fajną propozycją są szampony dla szczeniaków, które w swoim składzie posiadają olej kokosowy o właściwościach pielęgnujących i nabłyszczających, alantoinę o działaniu łagodzącym lub ekstrakt z arniki, który poprawia strukturę szampony dla psówNiektóre psy posiadają bardzo delikatną i skłonną do podrażnień sierść. Są zwierzaki, które tak samo jak ludzie, cierpią na alergie, wysypki, atopie czy egzemę. Z myślą o nich powstały specjalne szampony regeneracyjne, których zadaniem jest leczenie uciążliwych dolegliwości. Jeśli pies się drapie i wypada mu sierść, to może być to objaw problemów ze skórą. Warto wówczas sięgnąć po szampon leczniczy dla psa, który złagodzi podrażnienia i stan zapalny. W przypadku łupieżu warto zastosować produkty z dodatkiem cynku lub selenu. Dobrym rozwiązaniem są również kosmetyki z olejem z rokietnika, który działa kojąco i łagodząco na podrażnioną skórę. Dobrze sprawdzą się też szampony z olejkiem z orzechów makadamia, dzięki któremu uszkodzona lub podrażniona sierść odzyska zdrowy wygląd i jedwabisty do suchej skóry psaSucha skóra u psa to zjawisko tak samo normalne, jak sucha skóra u ludzi. Zazwyczaj jest ona następstwem nieodpowiedniej pielęgnacji lub niedoboru składników odżywczych. Jeśli pies nie przyjmuje odpowiedniej ilości kwasów omega-3 i omega-6, może borykać się z suchą skórą. Jak jej zaradzić? Poza zmianą diety warto zakupić odpowiedni szampon dla pupila. W przypadku przesuszonej skóry dobrze sprawdzą się produkty łagodzące i nawilżające. Odpowiednią propozycją będzie szampon z lanoliną, która wykazuje działanie przeciw pasożytomW obawie przed pasożytami zewnętrznymi można stosować produkty w postaci kropli, obroży lub preparatów doustnych. Można również sięgnąć po specjalny szampon przeciwpasożytniczy. Dokładnie rozprowadzony dotrze w miejsca z pozoru trudno dostępne. W tej grupie produktów dużą popularnością cieszą się szampony na bazie olejków ziołowych, odstraszających nie tylko pchły i wszy, ale również kleszcze.
Czy psy z podwójną sierścią rzucają więcej? Podwójna sierść: Psy o podwójnej sierści będą miały włos okrywowy, a także krótszy i zwykle gęstszy podszerstek. Psy o podwójnej sierści mają tendencję do zrzucania większej ilości włosów (szczególnie sezonowo), gdy tracą starą sierść, której już nie potrzebują.
Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 19:22 Bearded collieOwczarek staroangielskiKomondor (on ma bardziej dredy)Owczarek francuski briardWszystkie retrievery SeteryOwczarki niemieckie długowłoseOwczarek pikardyjskiOwczarek holenderskiOwczarek kraskiI wiele wiele innych :) FloWer86 odpowiedział(a) o 19:22 Owczarek Niemiecki DługowłosyOwczarek Francuski BriardChart AfgańskiChow-ChowFlat Coated RetrieverGolden RetrieverOwczarek Australijski AussieOwczarek Belgijski Groenendael/malinois /tervuerenOwczarek StaroangielskiOwczarek Szkocki Collie Długowłosy Retriever z Nowej SzkocjiSeter Angielski/ Irlandzki/ SzkockiBernardyn Długowłosy Border CollieOwczarek Podhalański _____________________________Nie pamiętam więcej, ale Bernardyn to olbrzymie psy :) A co do chow-chowa nie jestem pewna blocked odpowiedział(a) o 19:24 Owczarek Niemiecki Długowłosy Owczarek Francuski Owczarek Szkocki Golden Retriever Mastiff Tybetański Owczarek Angielski Chart Afgański Samojed Berneński Pies Pasterski Owczarek Podhalański Leonberger Border Collie Owczarek Belgijski Seter Angielski Tyle pamiętam ..Więcej mi się nie chcę wypisywać Owczarek Niemiecki długowłosy, Briard, Owczarek belgijski Teuveren i GroCośtam:), Alaskan Malamute (długowłosy, bez rodowodu można dostać), Owczarek Collie, Bernieński pies pasterski, podhalan, pirenejski pies górski, Samoyed, pewnie o czymś i jeszcze owczarek staroangielski z reklamy Duluxa :P blocked odpowiedział(a) o 19:25 bearded collie, owczarek szkocki długowłosy, owczarek belgijski , owczarek angielski ,owczarek francuski briard, chart afgański ,no to tyle z takich tych dużych z długą sierścią. blocked odpowiedział(a) o 19:43 Bernardyn, nowofunland ,chow chow ,Bouvier des Flandres , owczarek staroangielski bobtail,bearded collie,owczarek niemiecki , mastif tybetański, alaskan malamute , syberjan husky , owczarek francuski briad ,akita inu, bedlington terier , pirenejski pies górski , owczarek podhalański , owczarek szkocki colliePoniżej szczeniaki bernardyna Uważasz, że ktoś się myli? lub
Niektóre z popularnych dzisiaj ras psów nie posiadają praktycznie w ogóle podszerstka, które niegdyś niezawodnie chroniło na przykład duże psy pasterskie i pracujące przed zimowymi mrozami i zawiejami. Zwłaszcza małe psy z krótką i cienką sierścią potrafią bardzo szybko zmarznąć.
Pielęgnacja sierści psów – w szczególności dużych psów z długą sierścią – może okazać się żmudnym i czasochłonnym zajęciem. Tym bardziej warto zaopatrzyć się w odpowiednie akcesoria. Przyrząd FURminator deShedding do długiej sierści L ułatwia usuwanie podszerstka – tj. już obumarłej sierści – i jest przeznaczony specjalnie dla dużych psów z długą sierścią. Krawędź ze stali szlachetnej deShedding głęboko wchodzi w sierść, a dzięki zaokrąglonej krawędzi delikatnie przemieszcza się po skórze. Przy regularnym stosowaniu przyrząd może zmniejszyć ilość luźnej sierści nawet o 99%. Zebrane w grzebieniu włosy można usunąć jedną ręką za pomocą przycisku FURejector®, co umożliwia kontynuację pielęgnacji sierści bez zbędnej przerwy na czyszczenie grzebienia. FURminator deShedding do długiej sierści L w skrócie: Przyrząd do pielęgnacji długiej sierści dużych psów (23–41 kg), Staranna i wydajna pielęgnacja: krawędź deShedding ze stali nierdzewnej głęboko wchodzi w sierść i usuwa podszerstek, Delikatny dla skóry i sierści: nie uszkadza sierści, Redukuje ilość luźnej sierści o maks. 99%: może przeciwdziałać powstawaniu kołtunów, Skin Guard® z krawędzią Komfort: optymalne dopasowanie do konturów głowy i ciała, delikatnie przemieszcza się po skórze, FURejector®: przycisk do usuwania sierści z grzebienia jedną ręką, Ergonomiczny uchwyt: umożliwia kontrolę i zapewnia komfort obsługi, Zastosowanie na suchej sierści: producent zaleca stosowanie 1–2 razy w tygodniu po 10–20 minut, Listwa ochronna zakładana na zęby, gdy akcesorium nie jest używane,Wymiary: Całkowite (dł. x szer. x wys.): 16 x 11,5 x 6 cm Szerokość grzebienia: 9,6 cm
Szczotka druciana dla psa do pielęgnacji krótkiej i szorstkiej sierści. Igły zakończone kulkami, wykonane są ze stali nierdzewnej. Uchwyt na rękę regulowany. Szczotka pobudza krążenie krwi, usuwa martwe włosy, zanieczyszczenia i kurz z sierści psa. Szczotka do pielęgnacji krótkiej sierści i szorstkiej sierści. WYMIARY: 8 x 13 cm.
Golenie lub trymowanie psów jest dla nich bezbolesne. Niektórym psom może wydawać się nieprzyjemne, ale jest to w dużej mierze kwestia przyzwyczajenia. Przyda się do tego dobry trymer dla psa, dostosowany do rodzaju sierści twojego pupila. Z pomocą takiego narzędzia usuniesz martwe włosy razem z cebulkami, aby zrobić miejsce na nową, lśniącą sierść. Zabieg trymowania możesz, a nawet powinieneś, przeprowadzać samodzielnie w domu – i to regularnie. Jeśli będziesz robić to często, twój pies się do tego przyzwyczai i stanie się to dla niego czymś normalnym. Co to jest trymer dla psa? Zastanawiasz się, co to jest trymer dla psa? Jest to narzędzie, które umożliwia utrzymanie psiej sierści w jak najlepszej kondycji. Trymer dla psa usuwa martwe włosy. Tego typu urządzenia mogą mieć różne kształty i rozmiary, co pozwala dobrać je do rozmaitych psów. Przed rozpoczęciem trymowania warto najpierw dokładnie wyczesać swojego czworonoga. W ten sposób pozbędziesz się zalegających supłów. Jest to ważne, ponieważ po zahaczeniu w kołtuny trymer dla psa może sprawić zwierzęciu ból. Lepiej zadbać o to, aby to doświadczenie było dla psa jak najprzyjemniejsze. Skąd wiadomo, że pies jest już gotowy na trymowanie? Wyskub ręcznie fragment jego sierści – jeśli kosmyki zostają ci w palcach, nadszedł czas na zabieg pielęgnacyjny. Trymery dla psa – rodzaje Jak już wspomnieliśmy, dostępne są różne rodzaje trymerów dla psa. Który z nich wybrać? Aby podjąć tę decyzję, musisz uwzględnić swoją wygodę, umiejętności, potrzeby i wymagania względem efektu. Trymer do sierści musi być dostosowany przede wszystkim do jej rodzaju. Przyjmuje się, że do twardszej sierści używa się głębszych, szeroko rozstawionych ząbków. Natomiast do miękkiego włosia przydadzą się trymery gęste i krótkie. W przypadku gęstej sierści lepsze będą trymery z nierówną długością ząbków – pomogą przerzedzić włosie. Nożyk trymerski Jest to tradycyjny trymer dla psa o prostym, uniwersalnym kształcie. Nożyk trymerski nazywa się tak właśnie ze względu na swój kształt. Swoim wyglądem przypomina nóż – ostrze jest przedłużeniem uchwytu. Rączka może być drewniana, plastikowa lub metalowa. Narzędzie jest dostosowane do potrzeb osób prawo- i leworęcznych. Nożyk trymerski doskonale sprawdzi się dla psów o długiej sierści. Szczotka do trymowania psa Szczotka do trymowania psa to jedno z bardziej uniwersalnych rozwiązań w kwestii pozbywania się martwej sierści. Możesz wybierać spośród szczotek z miękkim, jak i drucianym włosiem. Te ostatnie często wyposażone są w nakładki ochronne. Tak zwane pudlówki o cienkich, zakrzywionych szpilkach poradzą sobie nawet z bardzo gęstym podszerstkiem. Natomiast gumowa szczotka do trymowania psa będzie najlepsza dla ras krótkowłosych. Trymer hakowy dla psa Tego typu trymer dla psa sprawdzi się wyjątkowo dobrze do dużych powierzchni, szczególnie u psów z długą sierścią. Najlepiej nadaje się np. na grzbiet i boki. Trymer hakowy dla psa swoim wyglądem przypomina grabie ogrodowe. Jest bardzo prosty i wygodny w użyciu. Niestety, nie sprawdzi się jednak w każdej sytuacji. Taki trymer do sierści usuwa zarówno włos okrywowy, jak i podszerstek. Nie zawsze jest to wskazane. Paluszki do trymowania Jeżeli klasyczny trymer dla psa wprawia twojego pupila w zakłopotanie lub duży dyskomfort, możesz użyć czegoś innego. Ciekawym rozwiązaniem są tak zwane paluszki do trymowania – gumowe lub lateksowe nakładki na palce. W sklepach dostępne są wersje jednorazowe, wielokrotnego użytku, jak i różnego rodzaju rękawiczki na całą dłoń. Jest to znakomita opcja dla psów, które stresuje trymowanie. Takie nakładki umożliwiają sprawniejsze trymowanie palcami, bo zwiększają tarcie i zapobiegają wyślizgiwaniu się sierści. Maszynka do trymowania psów Jeśli ręczne wyczesywanie psa jest dla ciebie zbyt uciążliwe lub czasochłonne, najlepszą opcją może okazać się maszynka do trymowania psów. Jest ona szybka i wygodna w użyciu. Musisz jednak najpierw nauczyć się ją obsługiwać. Jeśli jednak nabierzesz wprawy, urządzenie może okazać się bardzo dobrym wyborem. Ma wymienne ostrza, które rozprawią się z podszerstkiem, krótkim i długim włosiem, a także sprawdzą przy zwykłym goleniu. Nietypowy trymer do sierści w postaci kamienia Naszą ostatnią opcją jest tak tak zwany kamień trymerski. Ten trymer dla psa może przypominać pumeks. Jego zaletą jest duża precyzja i skuteczność. Usuwa nie tylko samą sierść, ale też zalegający w niej brud i martwy naskórek. Kamień trymerski umożliwia też idealne wygładzenie sierści. Dlatego często wykorzystywany jest do przygotowania niektórych ras na dla psa dostępne są w różnych rodzajach, kształtach, wielkościach i specyfikacjach. Dobry jakościowo trymer dla psa jest bardzo ważnym narzędziem, które służy do utrzymania sierści zwierzęcia w prawidłowej kondycji. Regularne trymowanie jest ważne, ponieważ usprawnia krążenie, usuwa martwą sierść i robi miejsce na nową. Warto robić to dość często, aby przyzwyczaić swojego pupila do tego zabiegu. Uważaj jednak, aby nie przesadzić. Zawsze najpierw sprawdź palcami, czy sierść wychodzi z łatwością i czy trymowanie jest potrzebne.
Bichon frise. Maltańczyk. Pudel. Shih tzu. Basenji. Irlandzki spaniel dowodny. Inne rasy psów, które uczulają najmniej. Mimo że nie istnieją psy "antyalergiczne", są rasy, które oddają mniej alergenów do otoczenia, bo mniej linieją. Są to np. tzw. psy z włosami, czyli psy z włosem okrywowym, bez podszerstka.
Przez aktualizacja dnia 18:57 Duże psy to bardzo zróżnicowana grupa czworonogów, wsród której znajdziemy czworonogi o różnych potrzebach i charakterach - od spokojnych psów rodzinnych, po psy obronne czy myśliwskie. Duże rasy psów to takie, które w kłębie osiągają conajmniej 60 cm, choć niektóre z nich są duże większe. Waga tych czworonogów waha się od 40 do nawet 90 kg! Przed zakupem czworonoga tych rozmiarów zastanówmy się, czy dysponujemy odpowiednią przestrzenią i czy będziemy w stanie zapewnić psu odpowiedni dla niego tryb życia (spacery, szkolenie, żywienie etc). Bernardyn ©Shutterstock Bernardyny to nie duże psy – to prawdziwe olbrzymy! Są jednymi z najcięższych i największych na świecie. Waga dorosłych osobników zazwyczaj nie spada poniżej 55 kg, zaś górna granica to nawet ponad 100 kg. Bernardyn, zwany też psem św. Bernarda, to duży, łagodny pies, który znany jest ze swojej cierpliwości, zrównoważonego charakteru i przywiązania do opiekuna – oczywiście o ile od wieku szczenięcego jest właściwie socjalizowany i wychowywany. Pomimo tego, że rasa kojarzy się głównie z ratownictwem górskim, świetnie sprawdza się także w roli stróża i psa domowego. Ten przepiękny czworonóg jest bardzo popularnym psem, choć w Polsce obecnie dość rzadko spotykanym. Mastif tybetański ©Shutterstock Mastif tybetański, podobnie jak wyżej opisany poprzednik, to rasa dużych psów należąca do molosów w typie górskim. Mastify tybetańskie, zwane czasem dogami tybetańskimi, to także duże, łagodne psy, których łańcuch łowiecki jest całkowicie wygaszony, bowiem od samego początku były przeznaczone do stróżowania. Ich waga wynosi około 60 kg, zaś wysokość w kłębie sięga 60-65 cm. Są to psy zrównoważone, niezależne i spokojne. Mają nieco „koci” charakter. Bardzo przywiązują się do swojej rodziny, ale nie są przy tym zbyt wylewne w okazywaniu uczuć. Jako wspaniali psi stróże do obcych podchodzą z dużą rezerwą i nieufnością. Wedle legendy charakterystyczne podpalane znaczenia mieszczące się nad oczami stanowią drugą parę oczu, która czuwa, gdy pies śpi. Obecnie te duże psy domowe zyskują coraz większą popularność w Polsce. Landseer ©Shutterstock Landseer to kolejny molos w typie górskim. Co ciekawe, choć Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna (FCI) uznaje go za odrębną rasę, istnieją organizacje, które zaliczają go do nowofundlandów. Rzeczywiście landseer jest jego potomkiem. Ten potężny czworonóg osiąga wagę do 70 kg. Choć na co dzień jest bardzo spokojny i może wydawać się nieco leniwy, w wodzie jest wyjątkowo zwinny i może wytrwale pływać przez wiele godzin ( dzięki błonie pławnej, która ułatwia mu to zadanie). W związku z tym obecnie wykorzystywany jest jako ratownik wodny. Równie świetnie sprawdzi się jednak w roli psa rodzinnego – uważać należy na małe dzieci, bowiem landseer jest olbrzymem, który może niechcący zrobić im krzywdę. Nowofundland ©Shutterstock Nowofundland, bezpośredni przodek landseera, nie różni się od niego wiele. Jest nieco cięższy (może ważyć ponad 70 kg) i niższy. W wodzie radzi sobie fantastycznie – także dzięki błonom pławnym, które zwiększają jego wydajność. Jest to pies bardzo inteligentny, szybko się uczy i nie znosi nudy. Bardzo ceni sobie kontakt z człowiekiem, akceptuje też dzieci, ale – jak każdy inny duży pies – musi być pilnowany podczas zabawy z nimi. Najlepiej będzie czuł się w rodzinie średnio aktywnej, która tak samo jak on uwielbia wodne atrakcje! Polski owczarek podhalański ©Shutterstock Polski owczarek podhalański – jak sama nazwa zdradza – to nasza rodzima rasa. Pierwsze wzmianki na jego temat pochodzą z XVII wieku. Wówczas jest mowa w źródłach o białych psach pasterskich, które występują w okolicach Podhala. Ta rasa dużych psów robi ogromne wrażenie, bowiem owczarki podhalańskie osiągają nawet do 70 cm w kłębie (psy są wyższe od suk) i ważą do 50 kg. Do dnia dzisiejszego najliczniej występują na terenach górskich, gdzie pełnią rolę psów pasterskich – pilnują powierzonego im stada i bronią go przed intruzami. Zdecydowanie nie są to typowe duże psy domowe, lubią i potrafią pracować samotnie, bo do tego zostały stworzone. Nie oznacza to jednak, że nie potrzebują kontaktu z człowiekiem. Bliskie i znane im osoby traktują przyjaźnie. Cane corso italiano ©Shutterstock Cane cors italiano to obecnie coraz popularniejszy duży pies domowy. Cechuje się on bardzo atletyczną sylwetką, osiąga wagę do 50 kg i wysokość do około 70 cm w kłębie. Choć zdecydowanie budzi on respekt swoim solidnym wyglądem, w rzeczywistości jest psem bardzo zrównoważonym, łagodnym i cierpliwym – także w stosunku do dzieci. To olbrzym o bardzo wrażliwej psychice – jego szkolenie powinno być prowadzone konsekwentnie, ale jednocześnie łagodnie. Wymaga on zatem równie spokojnego i zrównoważonego przewodnika. Źle znosi samotność, dlatego nie jest polecany osobom zapracowanym, często przebywającym poza domem. Dogue de Bordeaux ©Shutterstock Któż z nas nie pamięta poczciwego Śliniaka ze słynnego serialu Rodzina zastępcza? To właśnie przedstawiciel rasy dogue de Bordeaux. Dawniej pełnił głównie rolę stróża, psa bojowego, wykorzystywany był też podczas polowań. Obecnie zaś najczęściej jest po prostu psem do towarzystwa. Nadal cechuje go bardzo silny instynkt stróżowania, w stosunku do obcych zachowuje dystans i jest nieufny, ale jednocześnie nie jest agresywny. Nie jest to „model” polecany osobom pedantycznym, bo jego cechą charakterystyczną jest to, że… dość intensywnie się ślini! Dog niemiecki ©Shutterstock Dog niemiecki to przepiękny, potężny pies, który z jakiegoś powodu dość mocno zaznacza swoją obecność w sztuce i kulturze. Występuje w wielu filmach i powieściach ( W pustyni i w puszczy). Słynny Scooby Doo także jest przedstawicielem tej rasy, podobnie zresztą jak np. Astro, psiak z bajki opowiadającej o przygodach rodziny Jetsonów. Dog niemiecki osiąga w kłębie imponującą wysokość do 80 cm (suki nieco mniej) i może ważyć ponad 90 kg. Choć prezentuje się dumnie i odstraszy nieproszonego gościa już samym wyglądem, tak naprawdę to czworonóg bardzo sympatyczny, uczuciowy, silnie przywiązujący się do swoich opiekunów i uwielbiający pieszczoty. Doskonale będzie czuł się w rodzinie dość aktywnej, raczej z nieco starszymi dziećmi. Ze względu na swoją wielkość i siłę nie jest polecany osobom starszym i rodzinom z bardzo małymi pociechami. Bloodhound ©Shutterstock Bloodhound zwany też psem św. Huberta, to urodzony tropiciel – takie też było jego pierwotne przeznaczenie. To właśnie do tej rasy należą rozmaite rekordy w tropieniu – zarówno w kategorii najstarszego, jak i najdłuższego tropu. Do dnia dzisiejszego istnieją spory co do tego, jakiej rasy przedstawicielem jest słynny pies Pluto z bajek Disneya, ale przeważają głosy, iż może on być właśnie bloodhoundem. Bloodhound sporo się ślini i brudzi uszy podczas jedzenia (aby tego uniknąć, warto zainwestować w wyższą, zwężającą się ku górze miskę), dlatego nie jest polecany osobom szczególnie wrażliwym na punkcie czystości. To idealny towarzysz dla ludzi bardzo aktywnych – szczególnie tych, którzy fascynują się pracą węchową. Z natury jest niezależny i samodzielny, ale odpowiednio szkolony od szczeniaka będzie oddanym i stosunkowo posłusznym pupilem. Greyhound ©Shutterstock Greyhoundy, czyli charty angielskie, to piękne, duże psy, które cechują się wyjątkową zwinnością i szybkością. Wśród wszystkich chartów (i psów w ogóle) to właśnie greyhound jest najszybszy – potrafi pędzić z prędkością nawet ponad 70 km/h. Choć jest to pies wysoki (ponad 70 cm w kłębie), waży stosunkowo niewiele, bo w granicach 30-35 kg. Greyhound to czworonóg spokojny, inteligentny, łatwo się uczy. W Polsce należy posiadać zezwolenie na hodowlę i posiadanie chartów. Zgodnie z przepisami praca polskiego zabronione jest też polowanie z chartami. Jest to pies, o którym zdecydowanie nie powinny myśleć osoby niedoświadczone. Mastif neapolitański ©Shutterstock To kolejny duży pies w typie molosa o charakterystycznej, grubej, pomarszczonej i luźnej skórze i nieco smętnym wyrazie oczu. Umaszczenie jest w kolorze szarym, ołowianym lub czarnym. To zrównoważony i łagodny pies, który bywa groźny tylko wtedy, gdy zostanie sprowokowany. Mastif neapolitański to zarówno świetny pies stróżujący, jak i wspaniały, spokojny pies rodzinny.
Powstawanie kołtunów nie jest jedynie domeną ludzkich włosów, psy z długą sierścią czy włosami również zmagają się z tym problemem. A sprawa jest poważna, ponieważ kołtuny to nie tylko kwestia estetyki, ale także zdrowia naszego pupila. Nie jest to jednak coś, z czym nie można byłoby sobie poradzić – wystarczy przestrzegać kilku prostych zasad i […]
Czworonożne pupile od wieków strzegły domostw oraz mienia przed obcymi. Najczęściej były to zwierzaki dużych gabarytów, które już samym swoim wyglądem odstraszały intruza. Psy stróżując, to również psy pasterskie, kt&oacPsy stróżujące odznaczają się ogromną inteligencją, nieufnością do obcych, a jednocześnie wielką lojalnością w stosunku do swojego właściciela. Przez wieki dostosowały się do mieszkania głównie na zewnątrz, choć nie oznacza to, że nie potrzebują odpowiedniego schronienia – jak np. dobrej ocieplanej stróżujące – skąd się wzięły?Wiele osób wciąż myli psy obronne z psami stróżującymi – nie ma w tym nic dziwnego, bowiem posiadają one wiele bardzo podobnych cech. To, co je odróżnia od siebie, to fakt że psy stróżujące po prostu alarmują, a niekoniecznie staną w obronie właściciela, zaś psy obronne nie zawsze zaalarmują, a po prostu gotowe są oddać życie za swoją psów łączy w sobie cechy zarówno psów stróżujących, jak i obronnych, dlatego podejmując decyzję o psie, który miałby pilnować naszej posesji czy mienia, warto zastanowić się który wybór byłby stróżujące służą ludziom od tysiącleci. Ciężko stwierdzić skąd dokładnie się wzięły i która rasa była pierwsza. Wiadomo, że cechował je wygląd, który miał wzbudzać respekt, dlatego też są to psy dość spore, choć nie są specjalnie stróżującePsy stróżujące znane są na całym świecie, dlatego też są wśród nich psy z długą sierścią, jak i te mające delikatny podszerstek. Dlatego też, choć w teorii mogą przebywać na dworze przez cały czas, warto zadbać o odpowiednie lokum, w którym mogłyby się skryć w deszczowy czy chłodny dzień. A jakie rasy zaliczają się do psów stróżujących?Owczarek Podhalański – to polski przedstawiciel psów stróżujących. Opiekuje się głównie stadami owiec, ale równie dobrze zajmie się swoją rodziną. I choć dla najbliższych jest niezwykle czuły i łagodny, w stosunku do obcych wykazuje się powściągliwością. Bez wahania odda życie za tych, których niemiecki – najpopularniejszy stróż domostw. Nie bez powodu psy te dość często służą także w policji czy wojsku, gdyż dzięki ogromnej inteligencji szybko uczą się komend oraz bronią swojego terytorium. Są bardzo bystre i lojalne, a dla swoich opiekunów zrobią – choć rasa stworzona w XIX wieku była przede wszystkim do obrony, to doberman doskonale odnajdzie się także w roli psa stróżującego. Pies ten jest niezwykle terytorialny, ale w stosunku do swoich właścicieli bardzo lojalny. Wymaga jednak odpowiedniej socjalizacji i pies stróżujący – to mieszanka owczarka kaukaskiego i bernardyna. Mimo że ten wielki pies wygląda na groźnego, to odpowiednio wychowywany jest bardzo łagodny. Przejawia cechy kaukaza, a więc do obcych podchodzi bardzo terier – choć początkowo był to typowy pies myśliwski, dzięki swoim cechom z powodzeniem nadaje się na psa stróżującego. To dobry wybór dla tych, którzy mimo wszystko wolą mniejszego czworonoga. Jest bardzo lojalny i przede wszystkim czujny!Mastif Tybetański – to duży, nieco zagadkowy i wyjątkowo lojalny pies. Bywa groźny, ale tylko w stosunku do obcych, bowiem dla swojej rodziny jest niczym pluszak, szczególnie że kocha bawić się z najmłodszymi członkami rodziny!Akita – ten pochodzący z Japonii pies zyskuje coraz większą popularność na świecie. Mimo, że jest lojalny, bardzo czujny, to wymaga bardzo mądrego i odpowiedniego szkolenia. Nie zaleca się go jako pierwszego psa, mimo iż nie należy on do ras – szwajcarski pies, znany wszystkim jako Bethoven, jest z jednej strony bardzo czuły, z drugiej na tyle lojalny w stosunku do swojej rodziny, że obcych traktuje z ogromną rezerwą. Gdy wyczuje zagrożenie będzie bronił do ostatniej kropli krwi!Rottweiler – został wpisany na listę psów niebezpiecznych, choć w gruncie rzeczy dobrze prowadzony i szkolony jest psem dość łagodnym. Zaleca się przeprowadzenie odpowiedniego szkolenia i socjalizacji. Psy te są bardzo lojalne w stosunku do swoich właścicieli, ale też wykazują więcej cech psa obronnego niż roli psów stróżujących sprawdzą się niemal wszystkie owczarki – są inteligentne, lojalne oraz bardzo posłuszne. To, jak w roli psa stróżującego sprawdzi się nasz pupil, zależy głównie od nas oraz od tego, jak dużo serca włożymy w jego szkolenie psów stróżujących oraz obronnych jest bardzo ważne. Źle przeprowadzony trening, a przede wszystkim nieodpowiednie karanie psa oraz agresja ze strony właściciela, może doprowadzić do tragedii.
Górna cena jest trudna do ustalenia i zależy wyłącznie od renomy danej hodowli. Jamnik krótkowłosy jest dostępny w zbliżonych cenach do psów z długą sierścią. Wybierając szczenięta, często zastanawiamy się, ile żyją jamniki. Pochodzące z dobrych hodowli pieski tej rasy nie są chorowite i często dożywają 12-16 lat.
Chcesz, aby w Twoim domu zamieszkał biały pies? Poznaj te rasy psów, które wyróżniają się właśnie takim kolorem okrywy. Sprawdź, jak dbać o białego psa, aby zawsze dobrze wyglądał i pozostawał w korzystnej kondycji. Pies biały – duży, mały albo średni – zawsze przyciąga na ulicy spojrzenia. Jasna sierść, często bez przebarwień, robi wrażenie, ale często wymaga też wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Sprawdź, jakie są białe psy – rasy mogą nadawać się zarówno do domów jednorodzinnych, jak i mieszkań w bloku! Poznaj je bliżej. Czy wiesz, że biały pies był uważany za zwierzę magiczne? Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że biały pies był niejednokrotnie uważany za zwierzę magiczne. Według legend i przekazów, podobnie jak czarny kot, towarzyszył on czarownicom. W wielu krajach uważany był za omen. W innych kojarzył się bardzo pozytywnie. Z czasem białe psy były uznawane za wyjątkowe z uwagi na swój wygląd. Sprawdź, jakie istnieją białe psy. Rasy, które znajdziesz w poniższym zestawieniu, mogą pasować dokładnie do takiego charakteru psa, jakiego szukasz! Które rasy psów mają białą sierść? Interesuje Cię biały puchaty pies, a może szukasz raczej osobnika z krótką sierścią? W poniższym zestawieniu masz okazję trafić na wszystkie rodzaje okrywy. Poznaj bliżej białe rasy psów! Akbash Ten duży biały pies pochodzi z obszaru Turcji, gdzie został wyhodowany jako rasa pasterska. Zalicza się do grupy molosów, psów w typie górskim. Waży nawet do 60 kg i mierzy do 83 cm w kłębie, przy czym samce są większe od suk. Jest to jedna z najstarszych ras psów. Jego zadaniem była ochrona stada przed atakiem ze strony wilków czy innych drapieżników. Pies jest nieufny w stosunku do obcych, wymaga doświadczenia w prowadzeniu, jest bardzo terytorialny. Musi mieć zajęcie – inaczej bywa kłopotliwy. Nie nadaje się do trzymania w bloku, idealnie sprawdzi się natomiast do pracy w trudnych warunkach pogodowych, na które jest odporny. Ma półdługą, białą sierść z gęstym podszerstkiem. Biały owczarek szwajcarski Ta odmiana owczarka niemieckiego cieszy się ostatnio dużą popularnością. To biały pies ważący do 40 kg i mierzący do 66 cm. Budową jest bardzo zbliżony do owczarka niemieckiego, jednak nie ma spadzistego zadu, dlatego często jest o wiele od niego zdrowszy. Owczarek szwajcarski jest psem zrównoważonym, stosunkowo łagodnym, ale jednocześnie mało bojaźliwym. Nadaje się do pracy z człowiekiem – chętnie współpracuje i łatwo uczy się nowych rzeczy. Będzie pasował zarówno do domu z dziećmi, jak i takiego, w którym przejdzie szkolenie na psiego ratownika. Spotyka się go w odmianie długowłosej i krótkowłosej – w obu ma gęsty podszerstek. Przeczytaj również: Psy zimowe – rasy, którym niestraszny chłód! Bichon frise Te małe białe pieski nie są bardzo popularne w Polsce, ale uchodzą za wyjątkowo łagodne i przyjazne. Rasa jest stosunkowo stara, bo pierwsze przekazy na temat jej istnienia dotyczą jeszcze okresu średniowiecza. Zalicza się do ras ozdobnych i do towarzystwa, choć w niektórych krajach uznawany jest za psa użytkowego. Waży do 6 kg i osiąga wzrost do 30 cm. Psy te są typowymi zwierzętami rodzinnymi. Jednocześnie wymagają dużo troski, jeśli chodzi o okrywę. Trzeba je przycinać i kąpać przynajmniej raz w miesiącu. Wymagają także regularnego szczotkowania, które pozwoli utrzymać w dobrej kondycji kręcony włos. Dog argentyński Rasa w Polsce zaliczana do tak zwanych agresywnych. To pies z grupy molosów, pochodzący z Argentyny, gdzie był używany do polowania na pumę oraz stróżowania. Psy osiągają do 68 cm w kłębie i 45 kg masy ciała. Suczki są niewiele mniejsze. Najczęściej jest wykorzystywany jako zwierzę użytkowe, doskonale radzi sobie jako pies poszukiwawczy, również w służbach mundurowych. Ten duży biały pies jest bardzo zrównoważony i opanowany. Nie przepada za innymi przedstawicielami swojego gatunku, zwłaszcza tej samej płci. Bardzo ceni sobie towarzystwo człowieka, jest psem rodzinnym. Potrafi jednak, nieodpowiednio prowadzony albo pozostawiony bez pracy, być bardzo niebezpieczny dla otoczenia. Maltańczyk Bardzo popularny w Polsce mały biały piesek, ważący maksymalnie do 5 kg i mierzący do 25 cm w kłębie. Należy do grupy psów ozdobnych. Jest to jedna z najstarszych ras na świecie, pochodząca prawdopodobnie jeszcze z wyspy niedaleko Malty, położonej na Morzu Śródziemnym. To pies towarzyski, łatwy do ułożenia, raczej posłuszny. Sierść maltańczyka wymaga regularnej pielęgnacji, przede wszystkim czesania, przycinania i kąpieli. Pies nie ma podszerstka, dlatego wymaga ubierania w chłodniejsze dni. Prawie nie gubi okrywy, o ile odpowiednio o nią zadbasz. Owczarek Maremma Te białe psy znane są przede wszystkim w kraju swojego pochodzenia, czyli we Włoszech. Zaliczają się do sekcji psów pasterskich i tak są nadal używane w większości miejsc, w których przebywają, w Australii, gdzie pilnują stad owiec. Psy osiągają wzrost w kłębie do 73 cm i wagę do 60 kg, suczki są zwykle znacząco mniejsze. Ten biały pies wymaga odpowiedniego prowadzenia. Nie nadaje się raczej do trzymania w mieście – wymaga pracy i dużego terenu. Jest terytorialny, silnie broni swojej własności i opiekuna. Jest bardzo nieufny w stosunku do obcych. Jego sierść jest gęsta i średnio długa, zwykle z podszerstkiem. Owczarek podhalański Polski biały pies zaliczany do typu pasterskiego. Jest przedstawicielem jednej z kilku polskich ras wpisanych do FCI. Jego przodkowie byli znani już w okolicach XVII wieku. Obecnie owczarki podhalańskie są używane jako psy pasterskie i stróżujące, co niewiele się zmieniło na przestrzeni lat. Szczególnie często spotyka się je w Tatrach, gdzie nadal aktywnie pilnują stad podczas wypasu, głównie przed niedźwiedziami i wilkami. Zobacz także: Psy z długą sierścią – zobacz, które rasy mają długą sierść! Te białe psy są przystosowane do samodzielnej pracy. Zachowują nieufność w stosunku do obcych i chętnie współpracują z przewodnikiem. Nie nadają się raczej do trzymania w mieście, potrzebują przestrzeni i warunków do pracy. Ich sierść jest gęsta, nieco twarda, z podszerstkiem. Nie wymaga wiele pracy, bo jest samoczyszcząca. Pirenejski pies górski Duży, biały pies o wzroście w kłębie do 80 cm i wadze do 55 kg. To rasa pasterska pochodząca z terenów obecnie należących do Francji. Zalicza się do molosów w typie górskim, jest nieco spokrewniona z polskim owczarkiem podhalańskim. Obecnie użytkowana przede wszystkim do pomocy przy wypasach. Owczarek pirenejski nadaje się do pracy jako stróż przy dobytku i stadzie, ale jest też psem rodzinnym. Stosunkowo łagodny, zrównoważony, idealnie odnajduje się w domach, w których może pracować przy pozytywnej współpracy z człowiekiem. Pudel Ten biały pies występuje w czterech wersjach rozmiarów, od dużego, przez średniego, małego, aż po toya. To sprawia, że możesz wybrać dla siebie psa idealnego. Każdy z rozmiarów rozwija się jako osobna rasa, dlatego może mieć nieco inne cechy. Przykładowo, pudle toye bywają hałaśliwe i nieco bojaźliwe, podczas gdy pudle duże doskonale sprawdzają się w pracy i szybko się uczą. Są wykorzystywane również jako psy myśliwskie. Każdy z pudli może występować w jednolitym umaszczeniu, a więc biały pies jest tylko jedną z odmian kolorystycznych, a nie jedyną dopuszczalną dla rasy wersją wybarwienia. Psy te są zwykle uważane za rodzinne, dość towarzyskie i inteligentne. Z uwagi na sierść wymagają nie tylko regularnego czesania, najlepiej codziennie, ale również przycinania oraz częstych kąpieli. Samojed Biały pies zaliczany do grupy szpiców i ras pierwotnych. Był używany jako pies zaprzęgowy, pochodzi z Rosji. Jego nazwa wzięła się od plemienia Samojedów, którzy hodowali te psy do obrony stada, polowania, ale również ciągnięcia zaprzęgów i… ogrzewania ludzi nocą. Psy dorastają do około 57 cm w kłębie i osiągają wagę do 30 kg; suczki są nieco mniejsze. Są to psy bardzo energiczne, które wymagają od opiekuna zaangażowania i zapewnienia im regularnej dawki ruchu i aktywności. Są inteligentne, dlatego chętnie współpracują. Kochają swoich opiekunów i są przyjazne nawet dla osób obcych. Mają silny instynkt myśliwski, dlatego puszczone luzem mogą zacząć polować. Mają dwuwarstwową sierść w białym kolorze. Szpic japoński Stosunkowo mało znana rasa. Ten biały puchaty pies jest zaliczany do szpiców i psów ras pierwotnych. Prawdopodobnie wywodzi się od białego szpica niemieckiego. Powinien mieć harmonijną budowę ciała przy wzroście do 38 cm, co zwykle oznacza wagę maksymalną do 9 kg. Psy te są niezwykle inteligentne i chętnie współpracują z człowiekiem. Nie powinny być hałaśliwe, co jest uznawane za wadę w przypadku rozwoju rasy. Mają idealnie białą sierść z bardzo długim, prostym, odstającym włosem, co daje efekt śnieżnej kuli. Do tego jest też krótki podszerstek. Łapy zwykle mają o wiele krótszą sierść. West Highland White Terrier Jak sama nazwa mówi, ten mały biały piesek jest białym terrierem. Pochodzi ze Szkocji, ale patronat nad rasą objęła Wielka Brytania. Ta niewielka rasa była znana już w XIX wieku, gdzie powstała na skutek skrzyżowania z innymi terrierami. Istnieje legenda, według której białe psy były wyhodowane po to, żeby nie mylić ich ze zwierzyną w trakcie polowania. Pies ten osiąga do ok. 30 cm w kłębie i do 10 kg masy ciała. Suki są zbliżone rozmiarem do psów. Ten zaliczany do sekcji terrierów krótkonożnych biały pies ma wesoły charakter. Jest inteligentny, ale potrafi też być uparty. Chętnie się bawi, sprawdzi się dla opiekunów, którzy chcą z psem pracować, np. poprzez udział w sportach. Pies przywiązuje się do całej rodziny, jest odważny i pewny siebie. To rasa szorstkowłosa, dlatego wymaga regularnego trymowania. Biały pies – to musisz wiedzieć! Oto kilka istotnych informacji, jeśli chodzi o białe psy. Sprawdź, na co szczególnie warto zwrócić uwagę! Zadbaj o czystość sierści Choć biała sierść nie brudzi się szybciej niż ciemna, to jednak bardziej widać na niej wszystkie zanieczyszczenia. Do kąpieli dla psa używaj kosmetyków przeznaczonych do konkretnego rodzaju sierści, jak Over Zoo Dwupak Szampon i odżywka dla psów o białej sierści. Tego rodzaju produkt zadba o to, aby nie pojawiały się przebarwienia, a dodatkowo ułatwi rozczesywanie długiego włosa. Jeśli Twój pies nie ma podszerstka – co często cechuje małe białe pieski – stosuj na spacery jesienią i zimą specjalne ubranka dla psa. Pamiętaj o okolicach oczu Pies biały, bez względu na rozmiar, może mieć problem z zaciekami wokół oczu. Wywołują je łzy i wydzielina, która gromadzi się w tych okolicach. U psów o ciemnym umaszczeniu nie ma to takiego znaczenia, podczas gdy biała okrywa sprawia, że ślady są dobrze widoczne. Aby sobie z nimi poradzić, zastosuj odpowiedni środek czyszczący, taki jak Over Zoo Clean Drop usuwający ślady łez 40ml. Regularnie stosowany, pozwala pozbyć się problemu. Pamiętaj też, aby karma była odpowiednio dobrana. Raczej unikaj jagnięciny, która może prowadzić do zabarwiania wydzieliny z oczu. Zamiast tego wybierz karmę rybną, np. Country&Nature Adult Large/Medium Biała Ryba. Dobierz odpowiednią karmę lub suplementy Czasem zdarza się, że mało wartościowa karma z dużą liczbą wypełniaczy nie sprosta oczekiwaniom psów. Z tego powodu wybieraj karmy suche dla psa, które zawierają odpowiednie proporcje składników odżywczych. Gdy sama zmiana sposobu żywienia nie pomaga, zdecyduj się na suplementy. Białe psy można wspierać z pomocą kapsułek witaminowych z olejem rybim, jak Dr. PetCare Skin – Skóra I Sierść 60 kapsułek. A to historia! – Według niektórych badań naukowych psy, które mają białą sierść, rzadziej uczulają osoby cierpiące na alergię na białko psa. Dotyczy to zwłaszcza białych suczek. Biały pies – podsumowanie Biały pies od dawna miał znaczenie magiczne. Obecnie przyciąga na ulicy wzrok, zarówno w sytuacji, gdy jest to duży biały pies, jak i niewielka miniaturka. Chcesz zadbać o to, aby Twój pupil zawsze dobrze się prezentował? Zadbaj o odpowiednią pielęgnację! Wszystkie niezbędne do tego celu produkty znajdziesz w sklepie Jeśli masz ciekawostki i przydatne rady na temat pielęgnacji białych psów, podziel się nimi w komentarzu!
. 737n08zn0r.pages.dev/207737n08zn0r.pages.dev/880737n08zn0r.pages.dev/168737n08zn0r.pages.dev/686737n08zn0r.pages.dev/178737n08zn0r.pages.dev/738737n08zn0r.pages.dev/909737n08zn0r.pages.dev/485737n08zn0r.pages.dev/108737n08zn0r.pages.dev/174737n08zn0r.pages.dev/49737n08zn0r.pages.dev/568737n08zn0r.pages.dev/316737n08zn0r.pages.dev/754737n08zn0r.pages.dev/125
duże psy z długą sierścią